نی نی های دوقلوی ما

سلام دخملای نانازی من الهی من دورتون بگردم به سلامتی وارد هفته 30 شدیم و البته الان 30 هفته و 5 روزمونه که با همیم به سلامتی تا هفته 38 ایشالا بتونم دووم بیاریم و شمام تو شکم مامانی خووووب رشد کنین اخه چون شما دوقلو هستین احتمال اینکه خدای نکرده زودتر بدنیا بیاین هست ولی به من قول بدین که عجله نکنین و اون تو حسابی به خودتون برسین منم به شما جیگر طلاهام قول میدم که خوب خوب استراحت کنم وخوب بخورم و مراقب خودم باشم تا به سلامتی سر موقع بدنیا بیاین تا هم خودتون راحت باشین هم من و بابایی . قربونتون برم وقتی بابایی دستش رو میذاره رو شکمم  شما زودی خودی نشون میدین و وول میخورین نمیدونین بابایی چقدرررررر از وول خوردن شما لذت میبره مخصو...

هیچ کس مثل مادر نمی تونه راه و رسم زندگی رو به آدم نشون بده هیچ دعایی به اندازه دعای مادر نمی تونه توی زندگی آدم موثر باشه و هیچ مادری حتی بعد از مرگ نمی تونه فرزندش رو تنها بذاره   فرزندانم اکنون که این توصیه ها را برایتان می نویسم هنوز پا به این دنیا نگذاشته اید! دنیایی که فقط و فقط یک بار فرصت تجربه اش را خواهید داشت و زمانهایی خواهید داشت که به چشم بر هم زدنی می گذرند. زمان هایی که هیچ گاه دکمه ی تکرار یا برگشت نخواهند داشت. فرزندانم دنیایی که قرار است در آن قدم بگذارید پیش از همه چیز دنیای فرصت است، فرصت زندگی کردن، آموختن، بزرگ شدن، دوست داشتن و دوست داشته شدن، پرستیدن... و در این دنیا فرصت تجربه...

فرزندم حسی دارم عجیب: مثل حس جوجه عقاب در تلاش برای نخستین پرواز از بلندترین قله و هراس از نتوانستن و بعد شاد از پرواز و حس خوب بزرگ شدن انگار جوانه ای که در نخستین دیدار خاک را از برگهایش میتکاند حسی دارم عجیب: مثل روز نخست مدرسه، مثل زنگ تفریح، مثل نمره بیست کجا بودی؟  که اینقدر منتظزت نشستم... چقدر نگرانت بودم، دلواپس اینکه بیایی و من نباشم قلبت را تپیدم،قلبم را تپیدی و بی آنکه ببینمت آمده ای... چشم هایم نگران از فردا و من حس میکنم بزرگترین پیغام را به من داده اند و اینک در جشن نامگذاری تو نام من نیز عوض میشود... مادر و من مادر میشوم... نازنین دخترای من قربونتون برم من با وجود شما و با به دنیا اومدن شم...